‘’Ben is a dedicated JKD teacher and his teachings are quite profound. Not only in a physical way but also on a philosophical level.
I never had the honour of meeting Bruce Lee, but I see in Ben a passionate and dedicated person who uses a lot of Bruce's vision and philosophy to teach not only his students but other people as well, to be and express yourself. To me that's one of the greatest skills, to teach a certain vision with principles and still maintain yourself, growing, (self)reflecting and expressing. That all on an unique way.

The training sessions are always fun, intense and helpful. He possess the skills and is still learning everyday which I notice when we do private lessons together, he teaches me and I teach him. It's also good the see that his students are so interested in the whole JKD way and put the effort not only for themselves but also to keep the true heritage of Bruce Lee's JKD alive.

Ben has the insight to help everybody on their own level and pace which suits every individual on their uniqueness no matter if it's in class, individual training or in daily life.’’

-  Remco Bon (Fourth generation Wing Chun instructor Yip Man Lineage)

''De gedrevenheid van de afgelopen jaren en de stempel die hij drukt op Jeet Kune Do is merkbaar in Nederland en ver daar buiten. Ik wil het niet zichtbaar noemen, omdat het zoveel meer is dan zien. Ik voel, ruik en zie zijn eigen Jeet Kune Do in Nederland zijn werk doen. Ben Tieleman neemt volledige verantwoordelijkheid voor zijn acties.

Het is mijn mening dat Ben Tieleman het dichtste bij mijn idee komt van hoe een Jeet Kune Do instructeur moet zijn. Ik hoop dat hij nog jaren en jaren zijn inzichten mag delen aan een ieder die hiervoor open staat.''
- Robin Vader (voormalig hoofdinstructeur van Dutch Jeet Kune Do)

"Ik begon met trainen bij Ben toen ik nog vrij jong was, veertien jaar. Het lijkt alsof het misschien erg spannend zou moeten zijn als jong meisje tussen al die volwassen kerels, maar ik merkte juist vanaf het eerste begin al dat er een fijne sfeer hing. Iedereen houdt rekening met je en met elkaar tijdens de lessen maar het doel, namelijk effectief trainen en beter worden, wordt nooit uit het oog verloren. Je merkt aan Ben dat hij veel ervaring heeft met lesgeven en dat hij weet wat hij doet.

Hoewel er soms grote groepen komen weet hij toch altijd weer aan iedereen individuele aandacht te geven. Ik merkte, vooral hierdoor, heel bewust dat ik steeds beter werd en steeds meer kon. Ook als ik in mijn eentje op straat liep voelde ik me altijd zeker van het feit niet dat ik alles en iedereen van me af zou kunnen slaan, maar dat ik er in ieder geval alles aan zou doen. Dit komt ook door de essentie van de visie van Ben en JKD: alleen doen wat écht werkt en de rest gewoon niet aanleren.

Op die manier staat je in een gevaarlijke situatie in de praktijk duidelijk voor ogen wat je te doen staat, in plaats van dat er allerlei technieken door je hoofd heen schieten maar dat je geen idee hebt welke op het moment het beste en hoe te gebruiken.

Een tijdje geleden heb ik dat ook in het echt mogen ervaren toen ik bijna werd meegenomen op straat in mijn studentenstad onder dwang van een mes. Ben zijn advies voor dit soort situaties was simpel en altijd hetzelfde: een mes is het meest lastige wapen dat er is dus je moet meewerken of wegrennen, behalve als je nergens heen kúnt rennen en de aanvaller er op uit is je ernstig te verwonden. Dat Ben dit ons keer op keer in heeft geprent en nooit zijn verhaal heeft veranderd of heeft uitgebreid heeft er zeker voor gezorgd dat ik kalm kon blijven en mezelf uit de situatie wist te halen.

Ik ben met de man meegelopen en pas toen hij het had weggestopt en de dreiging van het mes verdwenen was wist ik mezelf los te maken en weg te rennen.

Ik weet dan ook wel zeker dat ik mijn hele leven nog van de lessen die ik van Ben gehad heb zal kunnen profiteren en het zegt volgens mij genoeg over Bens kwaliteiten als JKD instructeur en leraar in het algemeen dat hij dit in mijn geval in minder dan vier jaar voor elkaar heeft weten te krijgen."

- E. Hangelbroek